Το βασικό όραμα του ιατρείου είναι να προσδιορίσει πώς και γιατί εμφανίζεται η ασθένεια στον κάθε έναν ξεχωριστά και να αποκαταστήσει την υγεία, αντιμετωπίζοντας τα βαθύτερα αίτια της και όχι μόνο το σύμπτωμα της. Η ακριβής εκδήλωση κάθε ασθένειας εξαρτάται από τα γονίδια, το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής του ατόμου και μόνο οι θεραπείες που αντιμετωπίζουν ριζικά τη σωστή αιτία θα παρέχουν διαρκή οφέλη.
Η κυρία θεραπευτική προσέγγιση στοχεύει σε μια εξιδανικευμένη τροποποίηση του τρόπου ζωής (lifestyle modification) περιλαμβάνοντας την αλλαγή μακροχρόνιων συνηθειών, συνήθως όσον αφορά τη διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα. Με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζονται οι ελλείψεις σε θρεπτικά στοιχεία και οι διάφορες τοξικώσεις, ώστε να επανέλθει η υγεία στον άνθρωπο. Κάποιες φορές μπορεί να χρησιμοποιούνται και άλλες θεραπευτικοί μέθοδοι, όπως χορήγηση φαρμάκων ή κάποιου άλλου συμπληρώματος, αλλά ο απώτερος σκοπός είναι η σταδιακή διακοπή ή τουλάχιστον μείωση της φαρμακευτικής αγωγής, μετά από έλεγχο, υποστροφή και σε μερικές περιπτώσεις έως και ίαση της ασθένειας.
“Creating a new theory is like … climbing a mountain, gaining new and wider views, discovering unexpected connections between our starting point and its rich environment. But the point from which we started out still exists and can be seen, although it appears smaller …”
– Albert Einstein and Leopold Infeld The Evolution of Physics. Edited by C. P. Snow. (Cambridge: Cambridge University Press, 1938).
Βασικός άξονας της φιλοσοφίας του ιατρείου, περα από την επιδίωξη αμφίδρομης ειλικρινούς σχέσης και εμπιστοσύνης μεταξύ ασθενούς και ιατρού είναι μια ολοκληρωμένη ιατρική προσέγγιση για τον άνθρωπο. Μια προσέγγιση που βασίζεται σε όλα τα, μέχρι την παρούσα χρονική στιγμή, υπάρχοντα επιστημονικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο τα δεδομένα σημαντικών κλινικών δοκιμών (evidence based medicine), αλλά και ολα τα καλά τεκμηριωμένα δεδομένα από άλλα επιστημονικά πεδία, όπως τη φυσιολογία, τη βιοχημεία, τη γενετική και την επιγενετική, την ανθρωπολογία και την παλαιοπαθολογία.
Παράλληλα δεν καταργούνται ποτέ η ιατρική κριτική σκέψη και η συνετή κρίση (Common sense medicine) αλλα και οι προτιμήσεις και τάσεις του/της κάθε ασθενούς.